آنتوان دوسنت اگزوپری، در کتاب شازده کوچولو زبانی صمیمی و تأثیر گذار دارد. او در این داستان خستگی و دلزدگی‌اش از دنیای بزرگترها را بیان می‌کند و با زبانی کودکانه حرف می‌زند اما با این وجود نمی‌توان شازده کوچولو را کتابی صرفاً کودکانه دانست زیرا اگزوپری اصولاً نویسنده‌ای برای کودکان نیست.

کتاب عامه پسند را می‌توان به نوعی بهترین رمان چارلز بوکوفسکی نامید. بوکوفسکی در این اثر با بهره‌گیری از طنزی تلخ سعی کرده است تا پوچی انسان امروزی را هر چه بیشتر نمایان کند.

کتاب مزرعه‌ی حیوانات شاهکار جورج اورول که در ایران به نام قلعه‌ی حیوانات نیز شناخته می‌شود، رمانی کوتاه و تمثیلی درباره‌ی گروهی از جانوران اهلی است که در اقدامی آرمان‌گرایانه و انقلابی، انسان‌ها را از مزرعه‌شان فراری می‌دهند تا خود، اداره‌ی مزرعه را به دست گیرند و برابری و رفاه را در جامعه‌ی خویش برقرار سازند.

کتاب نامه‌ به کودکی که هرگز زاده نشد را می‌توان به نوعی بهترین کتاب اوریانا فالاچی نامید. این کتاب با زاویه‌ی دید اول شخص و در قالب نامه‌ای از طرف یک زن جوان که گویا خود نویسنده است، خطاب به جنینی که در شکم خود دارد، نوشته شده تا فرزند نازاده‌اش را از مشکلات دنیا و بی‌رحمی‌های آن آگاه سازد.

کتاب گتسبی بزرگ نوشته‌ی اسکات فیتز جرالد، بدون شک یکی از برترین رمان‌های قرن بیستم است که در اوج ظرافت و هنر، پیام‌های خود را در قالب هوس، هرزگی، تباهی و بی‌قیدی که همه در ثروت نهفته، به مخاطب عرضه می‌کند.

کتاب سرزمین گوجه های سبز نوشته هرتا مولر نویسنده، شاعر، و مقاله‌نویس رومانیایی‌تبار آلمانی است که در سال ۲۰۰۹ برای همین اثر ناب‌اش یعنی «سرزمین گوجه‌های سبز» موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد.

مولر و خانواده‌اش که جزو اقلیت آلمانی کشور رومانی بودند، آزارهای متعددی از سوی حکومت نیکولای چائوشسکو دیدند. هرتا، به دلیل عدم همکاری با پلیس مخفی حکومت دیکتاتور رومانی در دهه۱۹۷۰، به شدت تحت فشار قرار گرفت و به‌خاطر خودداری از همکاری با پلیس مخفی رژیم کمونیستی رومانی، از کشورش اخراج شد و در سال ۱۹۸۷ به آلمان مهاجرت کرد.